بیماری پاراتیفوئید (سالمونلوز)     Paratyphoid

بیماری باکتریایی است که علاوه بر کبوتر،سایرپرندگان ،جانداران وانسان را مبتلا می سازد ودر کبوتر با تورم مفاصل همراه با لنگش و یا فلجی پاها و با ها، اسهال و نشانه های عصبی مشخص میگردد.

عامل بیماری باکتری  سالمونا (گرممنفی) است که به شکل میله های سرخ رنگ متحرک است ( به استثنای سالمونلا پلوروم و سالمونلا گالیناروم که غیر متحرک اند) و معمولا کبوترها به گونه سالمونلا تیفی موریوم مبتلا میشوند.

راه انتقال بیماری

سالمونلا معمولا از راه مدفوع و ترشحات کبوتر بیمار،آب دهان پرنده بیمار و ترشحات شیر مانند چینه دان و تخم دفع میشود.کبوترهایی که ازبیماری های بهبود می یابند برای همیشه به صورت ناقل سالمونلا در می آید.

بیماری از راه های زیر منتقل میشود:

1.آب و غذای آلوده، و از راه مادر به جوجه ها (هنگام دهان به دهان)

2.از راه هوا

3.عفونت از راه تخم از راه مادر به جوجه ها منتقل میشود و زمانی این مساله به وقع میپیوندد که تخم به مدفوع مادر آلوده میشود و باکتری متحرک سالمونلا با عبور از پوسته به درون تخم کلبوتر نفوذ می کند.

4. تماس با پرندگان وحشی و حیوانات و انسان های آلوده.

 

نشانه های درمانگاهی و کالبدگشایی:

با توجه به محل وقوع تغییرات مرضی در بدن کبوتر،بیماری ممکن است به چهار شکل زیر دیده میشود:

1.شکل روده ه ایی:وجود باکتری در روده ها باعث تورم شدید روده ها،اسهال خاکستری رنگ یا سبز با بوی بد ناخوشایند و لاغری پرنده میگردد.

در کالبد گشایی نقطه های نکروز شبیه به ورم در روده ها دیده میشود.

2.شکل عمومی:این حالت در اثر ورود میکروب به جریان خون کبوتر و انتشار آن در همه اندام های بدن عفونت عمومی ایجاد شده ومنجر به لاغری و تنگی نفس می گردد. در کالبد گشایی بزرگ شدن کبد، طحال و پانکراسی همراه با وجود مناطق نکروزه (به اندازه سر سوزن ) در این اندام ها دیده می شود که این مناطقی به هم پیوسته و مناطق بزرگ تری را تشکیل می دهد. در کیوترهای نر، تورم یکی از بیضه ها همراه با ابسه های کوچک دیده می شود.

۳- شکل مفصلی: در این حالت مفاصل بال وپا متورم می گردد.

۴ - شکلی عصبی: در این حالت به علت درگیری مغز ونخاع شوکی نشانه هایی مانند پیچشی گردن، عدم توازن در حرکت و فلجی در پرنده مشاهده میگردد.

تشخیص:

تشخیص اولیه از روی نشانه های بیماری و کالبدگشایی انجام می گیرد و برای تأیید آزمایشگاهی می توان از روش های آزمایشگاهی زیر استفاده کرد:

۱- کشت نمونه های تهیه شده از قلب و کبد بر روی محیط مناسب مثل آگار مک کانکی وتشخیصی از روی رنگ وشکل ویژه کلنی سالمونلا.

۲ - آزمایش های سرولوژی جهت تعیین وجود پادتن درخون پرنده بیمار.

۳ - ازمایشی های بیوشیمیایی.

 

 

تشخیص تفریقی:

این بیماری را باید از بیماریهای مشابه آن تفریق کرد.

۱ - اسهال در شکلی روده ای بیماری پاراتیفوئید ممکن است با آلودگی به کرم های مویین و یا گرد و یا آلودگی به کوکسیدیا مشابه باشد، با این تفاوت که در این بیماری ها اسهال آبکی است درحالی که در بیماری پاراتیفوئید اسهال کف آلود و غلیظ است. در آلودگی به انگلی کوکسیدیا می توان نمونه مدفوع را در زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار داده و از وجود تک یاخته کوکسیدی

مطمئن گردید.

 

2.نشانه های شکلی عصبی بیماری ممکن است که با نشانههای عصبی ناشی از کمبود عناصر غذایی، بیما یی، بیماری هرپس ویروسی و بیماری پارامیکسوویروسی مشابه باشد.

3.شکلی عمومی بیماری ممکن است با عفونت تریکوموناسی شبیه باشد که دانه زرد كوچکی روی کبد ایجاد میکند. برای تفریق این دو بیماری می توان نمونه کبد را در زیر میکروسکوپ قرار داده و انگل تک یاخته ای تریکوموناس را تشخیص داد. دانه های سفید خاکستری رنگ ریه ها در بیماری سالمونلوز ممکن است که با عفونت اسپرژيلوزى مشابه باشد، ولی بیماری اخیر باعث ایجاد تعداد بیشتری از این رسوبات سطحی می گردد.

 ۴ - شکل مفصلی بیماری ممکن است که با نقرس مشابه باشد، اما در بیماری نقرس، تورم مفصل به سفتی استخوان خواهد بود.

 

 

درمان:

۱ - در عفونت شدید باید ۰/۵ میلی لیتر اکسی تتراسایکلین به مدت سه روز و یا اسپکتینومایسین به میزان ۰/۵ میلی لیتر هر شش ساعت یک بار تزریق

شود.

 

2 - بعد از درمان تزریقی باید درمان ازراه دهان آغاز شود این کار باید تجویر روزانه  يک کپسول فورازوليدون به هر کبوتر ویا یک کپسول کلر تتراسایکلین ویا افزودن فورالتدون به آب آشامیدنی به میزان یک گرم در هر لیتر آب 1.10000به مدت ده روز و یاافزودن کلر تتراسایکلین به میزان یک گرم در هر لیتر آب آشامیدنی یا صد گرم در هر تن دان کبوتر انجام شود(می توان دانه ها را با روغن ذرت اغشته کرد تا پودر دارویی به دانه بچسبد).

3.بعد از آن باید درمان را با همین داروها و به میزان یک گرم در دولیتر آب ویا یک کپسول برای هر کبوتر در روز ادامه داد و هرهفته یک تا دوبار و به مدت چهار هفته تجویز نمود.

 ۴- بعد از هر مرحله از مراحل درمان باید جایگاه کبوترها را تمیز وضد عفونی کرد، زیرا باکتری سالمونلا بر روی بستر آلوده کف جایگاه تا مدت های طولانی که گاهی به یک سال می رسد زنده و عفونت زا باقی می ماند.

 ۵ - قبل از درمان با کلر تتراسایکلین باید از فرآورده های حاوی کلسیم خود داری کرد زیرا که کلر تتراسایکلین با کلسیم ترکیب شده و اثر آنتی بیوتیکی آن از بینی میرود.

 ۶ - بعد از پایان درمان، باید نمونه مدفوع پرندگان درمان شده را گرفته و از لحاظ وجود سالمونلا به بررسی آن پرداخت، تا بتوان پرندگان حامل سالمونلا را شناسایی کرد.

 ۷ - به شرطی که قصد نداشته باشیم از گوشت پرنده جهت مصرف انسانی استفاده کنیم، در درمان می توان از داروی کلرامفنیکلی" نیز استفاده کرد. دارو یک گرم در هر یک لیتر اباشامیدنی و به مدت سه تا یکی روز استراحت باید درمان تکرار شود.

 

پیشگیری:

 

1. در فصل های پاییز و بهار باید به صورت دوره ای اقدام به معاینه پرندگان سالم نمود تا بتوان مبتلایان به سالمونلوز یا انگلی ها را مشخصی نمود.
2. بعد از سپری شدن دو تا سه هفته، از درمان کبوترهای مبتلا به سالمونلوز باید اقدام به آزمایشی باکتریولوژی کبوترهای بهبود یافته نمود تا بتوان کبوترهای حامل بیماری را شناسایی کرد.
3. باید یک دز از داروهای پیشگیری کننده از بیماری را به کبوترهای تازه خریده شده تزریقی نمود. جهت این کار باید یک تا دو کپسولی کلر تتراسایکلین به | مدت شش روز برای آنها تجویز کرد و در این مدت آنها را از بقیه کبوترها | جدا نگه داشت و پس از طی شدن این مدت می توان آنها را وارد گله نمود. همین کار را باید با کبوترهای غریبه که به گله وارد می شوند کرد.

4-کبوترهای مسابقه در فصل مسابقه به بیماری آلوده می شوند از این رو در کنار تجویز ویتامین ها آنتی بیوتیک با دزهای پیشگیری به این کبوترها داده

نشود.

 

 

بیماری تورم:

- بیماری تورم ناف بیماری تورم ناف بیماری است که جوجه کبوترها را مبتلا می سازد . عامل بیماری عده ای از عوامل مختلف بیماریزا هستند که چندین نوع باکتری را شامل می گردند که از این میان می توان باکتری های زیر را نام برد: اشرشیاکلی،پسودوموناس ایروژنز،استافیلوکوک ها واسترپتوکوک ها.

منبع: کتاب کبوتر

برای سفارش کتاب میتوانید به لینک زیر مراجع کنید.

سفارش کتاب

www.whitecrowpet.com